MEMBANGUNKAN POTENSI PELAJAR ORANG ASLI DI INSTITUSI PENGAJIAN TINGGI MELALUI PENGLIBATAN AKTIF DALAM AKTIVITI KOKURIKULUM

Pada masa kini, bilangan pelajar Orang Asli di institusi pengajian tinggi semakin meningkat, mencerminkan kesedaran yang kian berkembang dalam kalangan mereka terhadap kepentingan Pendidikan tinggi. Pendidikan tinggi bukan sahaja kunci kepada masa depan yang cerah, tetapi juga landasan penting untuk membina masyarakat yang inklusif dan mampan. Namun, untuk memastikan kejayaan sebenar, pengalaman pendidikan perlu melangkaui bilik kuliah dan turut merangkumi peluang yang luas dalam aktiviti kokurikulum. Aktiviti seperti kelab, persatuan, dan acara luar kelas memainkan peranan penting dalam perkembangan peribadi dan profesional pelajar. Bagi pelajar Orang Asli di universiti, penglibatan dalam aktiviti ini sangat penting untuk membina kemahiran sosial, kepimpinan, dan kreativiti. Walaupun begitu, masih wujud jurang ketara dalam peluang penglibatan mereka yang memerlukan perhatian serius daripada pihak universiti dan masyarakat.

Universiti Tenaga Nasional (UNITEN) komited dalam memperkasakan mahasiswa Orang Asli dengan mengambil langkah proaktif seperti mewujudkan kelab khusus untuk mereka. Kelab ini menyediakan platform kepada pelajar Orang Asli untuk terus aktif dan terlibat dalam pelbagai aktiviti kokurikulum. Langkah seperti ini bukan sahaja memberi peluang kepada mereka untuk mengembangkan bakat dan kemahiran, tetapi juga membantu mereka merasa lebih diterima dalam komuniti kampus. Inisiatif seperti ini adalah contoh penting bagaimana institusi pengajian tinggi dapat menyokong penglibatan pelajar Orang Asli dan memastikan mereka tidak terpinggir.

Penglibatan dalam aktiviti luar kelas bukan sahaja memperkayakan pengalaman kampus, tetapi juga menekankan kepentingan pendidikan yang inklusif serta berkualiti untuk semua. Aktiviti kokurikulum menyediakan platform kepada pelajar untuk mengasah kemahiran sosial mereka, memperluas rangkaian, dan menunjukkan bakat serta minat mereka di luar kurikulum akademik. Namun begitu, bagi pelajar Orang Asli, cabaran seperti kekurangan sokongan, sumber yang terhad, serta kesukaran menyesuaikan diri dengan budaya universiti sering kali menjadi halangan kepada penglibatan penuh mereka dalam aktiviti-aktiviti ini.

Oleh itu, universiti perlu mengambil langkah proaktif dalam menyediakan peluang yang setara untuk pelajar Orang Asli melibatkan diri dalam aktiviti kokurikulum. Sebagai contoh, menyediakan program orientasi khusus yang menghubungkan pelajar Orang Asli dengan aktiviti kokurikulum yang relevan adalah langkah awal yang penting. Di samping itu, memberikan sokongan melalui mentor atau penasihat, menggalakkan penyertaan mereka dalam membuat keputusan mengenai aktiviti kampus, serta menyediakan dana atau biasiswa untuk aktiviti luar kelas boleh memastikan pelajar Orang Asli tidak terpinggir.

Penglibatan yang sama rata dalam aktiviti luar kelas juga memainkan peranan penting dalam merapatkan jurang sosial antara pelajar Orang Asli dengan pelajar lain. Dengan lebih banyak peluang untuk berinteraksi dan bekerjasama dalam pelbagai aktiviti, pelajar Orang Asli dapat lebih mudah membina hubungan bermakna dengan rakan-rakan dari pelbagai latar belakang. Ini bukan sahaja memperkayakan pengalaman mereka tetapi juga menggalakkan persefahaman dan penghormatan terhadap kepelbagaian dalam komuniti kampus. Pengalaman inklusif ini tidak hanya memberi manfaat kepada pelajar Orang Asli, malah memperkayakan keseluruhan komuniti universiti.

Dalam era globalisasi ini, kepelbagaian pengalaman dan perspektif pelajar sangat penting dalam menyediakan mereka menghadapi dunia yang semakin kompleks dan saling berkait. Dengan menyediakan peluang yang sama rata untuk penglibatan dalam aktiviti luar kelas, pelajar Orang Asli akan merasa lebih diterima dan dihargai dalam komuniti universiti. Mereka akan merasakan bahawa suara mereka didengari dan sumbangan mereka dihargai, yang seterusnya meningkatkan keyakinan diri serta kepuasan mereka sebagai sebahagian daripada institusi pendidikan tinggi. Langkah ini penting dalam memastikan pendidikan tinggi bukan sahaja inklusif tetapi juga berupaya memperkasakan semua pelajar untuk mencapai potensi penuh mereka.

Komitmen berterusan daripada pihak universiti, masyarakat, dan pelajar sendiri adalah kunci untuk mencapai matlamat ini. Dengan usaha bersama, kita dapat memastikan bahawa setiap pelajar, tanpa mengira latar belakang, mempunyai peluang yang sama untuk berkembang dan berjaya. Inilah masanya untuk menghapuskan halangan dan membuka jalan kepada pengalaman pendidikan yang lebih holistik dan inklusif. Dengan menyokong Matlamat Pembangunan Lestari (SDG) serta menyediakan peluang kokurikulum yang sama rata, kita bukan sahaja memajukan pendidikan berkualiti untuk semua tetapi juga membina masyarakat yang lebih adil dan makmur.